Φωτοφραφίες που τραβήχτηκαν από το γραφείο μου στη δουλεία, μεταξύ 4 το απόγευμα και 6.30







Η επόμενη μέρα,

Δεύτερο post σε μια μέρα?

Κάτι πρέπει να συμβαίνει δεν εξηγείται...

Έξω ριχνει καρέκλες...από χίονι, έχουμε ήδη 30 πόντους οπότε πάμε να σπάσουμε το προπερσινό ρεκόρ του 1 μέτρου, ποιος ξέρει? θα δείξει...και ναι Σοφία θα προσπαθήσω να βάλω φωτογραφίες :):):):)

προς το παρόν σκέφτομαι διακοπές και ακούω ένα εκπληκτικό δίσκο...

Μου στείλανε τα παιδιά από το εργαστήριο, στη δουλεία, την φωτογραφία που μου τραβήξανε με την νέα infrared camera που αγοράσανε για temperature investigations.

Πουφ, χάλια βγήκα πάλι...το σίγουρο είναι πλέον οτι δεν έχω φωτογένεια :)

Σήμερα έχουμε μια απίστευτα όμορφη μέρα!

Πραγαματικά ηλιούλοστη, βέβαια αυτό δεν σημαίνει οτι και ο καιρός είναι ζεστός! η θερμοκρασία είναι 1-2 βαθμούς!!

Πάντως σήμερα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για βλτα στα σλοβενικά βουνά, που τα λετρέυω μια και ανεβαίνοντας μπορεί να δεί κανείς το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, θα αναρτήσω καμία φωτογραφία από το θαυμάσιο τοπίο.

Η φωτογραφία που ακολουθεί τραβήχτηκε χθες από το παράθυρο του σπιτιού μου και την αναρτω εδώ μετά από επιθυμία της Σοφίας, και ω ναι, τα βουνά είναι καλυμένα από ομίχλη.

Σήμερα έχω ξυπνήσει βλέποντας τα χιονισμένα βουνά,τον ήλιο να ανατέλει και ακούγοντας τα τραγούδια μιας πολύ γλυκίας κυρίας. Ονομάζεται Vanessa da Mata, είναι βραζιλιάνα και έρχεται από το Ρίο. Το κομμάτι είναι του 2007, όταν και έβγαλε το τελευταίο της άλμπουμ. Βραζιλίανικη ποπ με έντονα στοιχεία από Μποσανοβα.

Μόλις τώρα είδα ενα ντοκυαντερ στο ΣΚΑΙ για την δυσλεξία. Σαν δυσλεκτικό άτομο που είμαι και ίδιος, είδα και θυμήθηκα τους τρόπους να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, με τους παιδοψυχολόγους, με τα χρωματιστά τουβλάκια, με τις ζωγραφίες. Και θυμήθηκα το τρόμο στο νηπιαγωγείο και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όταν είμουνα κατι ξεχωριστό,μάλλον για τότε έπρεπε να ήμουνα το φρικίο της τάξης.

βλέπωντας το παιδία να προσπαθούνε να περιορίσουνε το πρόβλημα τους, τους καταλάβαινα απόλυτα, και τουσ ζήλευα κατά κάποιο τρόπο, μια και υπήρχε μέριμνα για αυτά τα παιδία, για τη Ελλάδα δεν είμαι και πολύ σίγουρος...

Την Τετάρτη που μας πέρασε είχα τα γενέθλια μου! ναι μεγάλωσα ο μαντράχαλος ποια, για τα καλά.

Συνήθως τα γενέθλια μου δεν τα γιορτάζω τόσο έντονα, και για κάποιον που δεν θυμάται ποτέ μα ποτέ ημερομηνίες,ουτε τα γενέθλια από τις κοπέλες σε προηγούμενες σχέσεις μου δεν θυμόμουνα - κατάρα!, δεν με πολυνοίαζει και αν με πάρουνε τηλέφωνο ή οχι. Μια και εγώ δεν είμαι σωστός στις υποχρεώσεις μου γιατί να ζητάω από τους άλλους να είναι αυτοί σωστοί απέναντι σε μένα?

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι οτι σχεδόν όλοι οι subscribed φίλοι από το facebook,ή με πήρανε τηλέφωνο ή μου στείλανε ευχές από μαιλ. Για μένα είχε λίγο πλάκα το όλο θέμα, το internet και ενα social network σαν το facebook, τελικά σε κάνει κατα κάποιο τρόπο κοινωνικό?

Τελως πάντων σήμερα έχει επίσκεψη σε ελληνική ταβέρνα, θα γιορτάσουμε τα γενέθλια μου, ένας Γερμανός, Ιταλός, Βιετναμέζος, Ινδός, Κινέζος. Θα έχει την πλάκα του γιατί θα παραγγείλω μόνο ούζο, να δω πως θα την βγάλουν πέρα.

PS:επειδή είμαι άσχετος με το facebook, υπάρχει κανένα alarm note, που σε προειδοποιεί ποιοι από τους φίλους σου εκεί έχει γενέθλια?

Σάββατο, πρωί ξύπνημα με από ένα λίγο τρελό Παρασκευο-βράδο, γνώρισα την Irene, ένα όμορφο κορίτσι από τη Νάπολη, που παραδόξως ήξερε και αρκετά καλά Αγγλικά. Μιλώντας μαζί της πλέον έχω να δηλώσω ένα εξακριβομένο και τεσταρισμένο πράγμα. Δεν υπάρχουνε σχεδόν καθόλου διαφορές μεταξύ των ελληνίδων και των Ιταλίδων, τουλάχιστον αυτών που προέρχονται από την νότια Ιταλία.

Έχοντας φτίαξει πλέον το καφέ μου, στο mocca machine,o espresso είναι χίλιες φορές καλύτερος από οτι αυτός της μηχανής, κανω την εβδομαδιαία μου βόλτα στο κόσμο!!!

...ας είναι καλά το EarthTV

Χθές είδα μια απίστευτη καλή ταινία, τη Gomorra, την είδα με το συνάδερφο μου και φίλο μου Ιταλό που είναι από την Νάπολη. Η ταινία είναι τρομακτικά ρεαλιστική. Μάλιστα ο φίλος μου άρχισε να μου λέει κα ιάλλα περιστατικά που έχει συναντήσει στην πόλη του.

Το καταπληκτικό είναι, οτι δείχνει την μίζερη και επικίνδυνη ζωή που ζούνε αυτοί οι άνθρωποι, καμία σχέση με τους κυριλλέ αμερικάνους συναδέρφους τους!!!

Πάντως η ταινία φανερώνει οτι στις περιοχές που αναπτύσσεται η οργάνωση αυτή, είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις, όποιος δεί την ταινία θα καταλάβει τι εννοώ.

Όλη τη προηγούμενη βδομάδα, έβρεχε και είχε κρύο. Σήμερα έβγαλε πάλι ήλιο και έχει καλό καιρό. Μάλλον θα πάμε σε κανά βουνό για λίγο ορειβασία. Ίσως στη Σλοβενία.

Τη Παρασκευή ήτανε το Halloween, τα μικρά κουστουμαρισμένα να μοιάζουνε σαν τους νεκρούς και να γυρνάνε από μέρος σε μέρος για να τρομάξουνε το κόσμο! αρκετά αστείο.

Παρασκευή βράδυ βόλτα στο Τραβίσιο στην Ιταλία για πίτσα. Δοκίμασα μια νέα πίτσα, με λουκάνικο και ρόκα...απίστευτη δεν το περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ!

Το Σάββατο εδώ είχαμε την καθολική γιορτή, All Saints, πολύ σημαντική γιορτή, δεν κουνιότανε ουτε φύλλο. Οπότε φαντάζεται κανείς το πανικό στα σουπερ-μάρκετ τη Παρασκευή βράδυ...κάτι από χαμό Ελλάδος στο ποιο ήσυχο και οργανωμένο!!

Χθές ήρθανε και οι γονείς ένος φίλου Ιταλού από τη Νάπολι. μητέρα του, κλασσική μάνα με τα όλα της, μας ρωτάει τι είδους σάλτσα για μακαρόνια να μας φτίαξει και εγώ με το ποιο ηλίθιο και χαζό ύφος, της λέω, Io volere putanesca (τα ιταλικά με μάραναν, τρομάρα μου). Φυσικά η κακομοίρα η κυρία, άρχισε να αλλάζει χρώματα και να λέει κάτι με τον άντρα της! Μερικές φορές είναι καλύτερα να μην ανοίγω το στόμα μου...είναι επικίνδυνο.