Την προηγουμενη Τριτη και με βαρια την καρδια, επεστρεψα στη πραγματικοτητα μου, δηλαδη στη δουλεια στα μειτινγκς κλπ κλπ κλπ!

Τις 10 μερες που ημουνα Ελλαδα, περασα ανελπιστα καλα! και στα Νησακια πηγα στη Παλια Λουτσα για wind-surfing, στην Ερωτοσπηλια τελικα δεν τα καταφερα να παω, αν και θα το ηθελα, δυστυχως πηγα λιγο παραδιπλα.. στο Αγ. Διονυση.

Καταχαρηκα γιατι μετα απο πολυ καιρο γυριζα την αδεια βραδυνη Αθηνα με μηχανη, η αισθηση ειναι απλα απιστευτη και μου ειχε ληψει. Να οδηγας αμεριμνα, μια και δεν κυκλοφορανε πολλα αμαξια, και να νιωθεις το ζεστο αερακι στο προσωπο... αισθηση ανεπαναληπτη.

Τιμησα Ψυρρη και Γκαζι, παραλιακη δεν μου εκανε πολυ αισθηση να παω, Θησειο και παραδοσιακα Μοναστηρακι. Ειδα πολλους φιλους ενω με αλλους απλα τελικα καταφεραμε να τηλεφωνηθουμε, δυστυχως.

Στη συνεχεια το προγραμμα ειχε Βολο, ο οποιος ειναι πανεμορφος τα δε τσιπουρα του ειναι το κατι αλλο. Εκει δεν παραγγελνεις φαγητο μαζι με τα τσιπουρα, αν και μπορεις να το κανεις, συνηθως παραγγελνεις πχ. 4 τσιπουρα και σου ερχονται και 4 πιατα μεζεδες, στην επομενη γυρα απο τσιπουρα ερχονται αλλοι μεζεδες κοκ. Βεβαια αυτο ειναι πολυ κακο στο τελος, την Παρασκευη που πηγαμε 4 ατομα ηπιαμε 62 τσιπουρα!!! και η αποθεωση ητανε οτι ηθελα να παρω και το αμαξι που ειχα παρκαρει στο παρκινγκ του λιμανιου και να το παρκαρω εξω απο το ξενοδοχειο... οπως σηκωθηκα απο το τραπεζι ετσι ξανακαθησα. Τελος παντων το καλο με το τσιπουρο ειναι οτι επειδη ειναι καθαρο ποτο, δεν σου κανει χαλια κεφαλι την αλλη μερα, μονο το στομαχι ειναι χαλια.

Ο γαμος ητανε πολυ καλος, γιναμε βλαμηδες του γαμπρου,χορεψαμε, καναμε χαβαλε,γελαγαμε συνεχεια, καναμε και λιγο κορτε... ητανε τελεια, να ζησουνε τα παιδια να ευτυχισουνε και οτι καλυτερο τους ευχομαι.

Τις επομενες μερες με βαση το Βολο γυρναγαμε στο Πηλιο, μιλαμε η απολαυση, βουνο φουλ στο πρασινο, και απιστευτες παραλιες!!! θεα τοσο στο παγασητικο οσο και στο ανατολικο Αιγαιο. Απλα ουαου

Τι να πρωτοθημηθώ? Μπανιο στις Αφετες, στο Καλαμο ή στο Αγιο Γεωργιο, Τσαγκαραδα για καφε και μετα κατεβασμα στην παραλια της στο Μυλοποταμο, απιστευτο μερος με τις σπηλιες του και τα βαθια κρυσταλλινα νερα, Πορταρια, Δρακια,Μιλιες,Πινακωτες και το βραδακι, καταληξη σε Μακρυνιτσα στα ποδια μας να βρισκετε ο Βολος και εμεις να τιμουμε σπετζοφαι, μιαμ μιαμ μιαμ. Παντως πολυ στροφη, μα παρα πολυ στροφη, και για αυτο αργουσαμε χαρακτηριστικα να παμε απο το ενα μερος στο αλλο. Πρεπει να εκανα σε 4 μερες 1000+ χιλιομετρα για πλακα.

Γενικα, μου αρεσε οτι δεν υπηρχε πολυ κοσμος και χαμος, δεν ξερω ισως να μεγαλωνω αλλα με κουραζει να γινετε ο χαμος κυριου απο κοσμο!

Την Κυριακη των πυρκαγιων, τα ειδαμε απο το Πηλιο, τι να πει κανεις, τα ιδια και τα ιδια δεν εχει νοημα. Αυτο που με κουραζει υπερβολικα ειναι οτι οταν ηρθα ατη δουλεια ολοι με ρωταγανε τι εγινε γιατι και ολα τα κλασσικα, τι να απαντησεις τωρα... που να καταλαβουνε!

Α, να μην το ξεχασω... πηγα και στο μουσειο της Ακροπολης, το νεο. Μιλαμε καταπληκτικο, μου ανεβηκε και λιγο το ηθικο σαν ελληνα, το μονο κακο ειναι οτι τα εκθεματα τα εχουνε στα ελληνικα και στα αγγλικα, με αποτελεσμα πολυ ξενοι να μην καταλαβαινουνε τι διαβαζουνε και τι ειναι το καθε εκθεμα. Ισως να μπορουσανε να βαλουνε και αλλες γλωσσες στις επεξηγησεις? Παντως παρολο που εμεινα 4 ωρες στο μουσειο, θελω να ξαναπαω γιατι ειναι τοσα πολλα τα εκθεματα που δεν μου εχουνε μεινει μονο τα μισα ισως.

Πλεον επιστροφη στη βαση, χθες εβρεχε ολη μερα, σημερα ειναι καλυτερος ο καιρος, εβγαλε τουλαχιστον ηλιο.