Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

‘Ηταν περίπου πριν από 2 χρόνια. Τελείωνοντας στο Master στο Πολυτεχνείο, και έχοντας ήδη προ πολλού τελειώσει το στρατό, ένα πράγμα έλεγα και ξαναέλεγα στον ευατό μου: << τα αστεία τελος, πλέον πρέπει να βρείς μια δουλεία να ζεις τον ευατό σου! >>

Το μεταπτυχιακό στην ουσία ήταν άχρηστο ( ίσως τώρα να ανοίξουνε καποιες θέσεις εργασίας) too theoretically που σημαίνει και άχρηστο για τη λογική της Ελλάδας με την μηδαμινή έρευνα και βιομηχανία...

‘Αρα τι μου έμενε, ή καθηγητής σε φροντιστήριο ή ιδιαίτερα, Φυσικής – Χημείας - Μαθηματικών σε μαθητές! Μαύρο χάλι ειδικά στην Αθήνα που πρέπει να έισαι τυχερός και να δεχτείς να δουλέψεις σε φροντιστήριο χωρίς ασφάλιση ειδικά στην αρχή! Και βέβαια να περιμένω τον ΑΣΕΠ για να δώσω εξετάσεις, by the way το έκανα και αυτό και απέτυχα ειρκτά στα παιδαγωγικά 

Γράφτηκα μέχρι και στον ΟΑΕΔ, ακόμα έχω την ταυτότητα που έπρεπε να της κολλάνε ένα χαρτάκι για κάθε μήνα ανεργείας. Ψάχτηκα λίγο και για stage προγράμματα, αλλά φευ.

Μετά για κάποια περίοδο την έψαξα πολύ σοβαρά, μια και οι εφημερίδες ήταν τίγκα στις αγγελίες εκείνη την εποχή, να κάνω αίτηση για sales engineer. Αλλά ρε γαμώτο δε μου πήγαινε να προσπαθώ να πουλήσω ανελκυστήρες ή έτοιμο μπετόν! Όποτε κάπως σαν πλάκα μια μέρα αρχές καλοκαιριου, Μάιο μήνα, είπα στους δικούς μου και στους φίλους οτι θα κάνω αίτηση στο εξωτερικό. Το είπα για πλάκα, η αλήθεια ήταν οτι δεν το πίστευα και εγω ο ίδιος και νομίζω οτι κανένας άλλος το πίστευε κρίνοντας από τις αντιδράσεις!!!

Πλάκα στην πλάκα λοιπόν έκανα αιτήσεις σε Αγγλία, Ολλάνδία Γερμανία Ελβετία και Γαλλία. Ή δεν έπερνα καμία απάντηση ή η απάντηση ήταν αρνητική...μέχρι τις αρχές Αυγούστου οπότε μου απαντήσανε από την Αυστρία και με καλέσανε για συνέντευξη. Έσι περι το 15Αυγουστου είχα την πρώτη 4ωρη συνέντευξη μου που στην ουσία ήταν και η πρόσληψη μου.

...κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, στην πλάκα, ουτε ακόμα έχω συνηδειτοποιήσει τι έχω κάνει ή που έχω έρθει αν και έχώ αρχίσει να κουράζομαι πλέον εδω πέρα για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος!

άντε και ένα μικρό δωράκι, το γλάρο.

2 σχόλια:

Σοφία είπε...

Αααα δεν μπορείς να μας το κόψεις εδώ, πρέπει να πεις τι έγινε όταν πήγες, πώς προσαρμόστηκες (αν προσαρμόστηκες), πώς είναι τα πράγματα (καλύτερα από Ελλάδα ή όχι) και γενικότερα τι βλέπεις να γίνεται στο μέλλον :-)

Καμιά φορά οι αποφάσεις που παίρνουμε χωρίς πολύ σκέψη είναι οι καλύτερες.

Provato είπε...

φόλοου γιορ χάρτ