Χθες πρωί πρωί πήγα μετά από πολύ καιρό σε ελληνικό super market...

Αίσχος, μόνο αυτό έχω να πω!

Καλά είναι δυνατόν ελληνικό πολύ καλό γιαούρτι που εξάγεται στην Ευρώπη να κοστίζει στο Βασιλόπουλο του Χολαργού 1,75€, και στη πόλη που ζώ να κοστίζει 0,99?

Πως γίνεται ρε γαμώτο αυτό το πράγμα, τι αισχροκέρδεια είναι αυτή?
Και το ίδιο συμβαίνει για όλα τα ελληνικά προϊόντα που μπορώ να βρώ στην Αυστρία...

Της πλάκας as usual

Ταξίδι, επιστροφής.

Τρένο για Μόναχο (μεταξύ μας η Αυστριακή εταιρεία σιδηροδρόμων είναι τόσο κακή όσο και ο ΟΣΕ). Στο Μόναχο sightseeing κλπ. Εντύπωση? Ο κόσμος φαίνεται πολύ πλούσιος,όλα σε αυτή τη πόλη δείχνουν πλούτο και ευμάρεια. Και είναι λογικό ίσως να είναι η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή σε αντιστοιχία εκατομμυριούχων.Οι γυναίκες του Μονάχου είναι άλλο θέμα, η επιτομή του elegance.

Lufthansa, και back home, στην πατρίδα. Το αεροπλάνο, γεμάτο Έλληνες. Οι Ελληνίδες, απίστευτα όμορφες και απίστευτες Ελληνίδες, να γκρινιάζουν στου άμοιρους... να έχουν τουπέ και να είναι τόσο γλυκές, απίστευτες as usual!

11:30 το βράδυ, Athens International Airport, E.Benizelos. 10 μέρες στην πατρίδα.

Καλές γιορτές

PS: Παλιοί καλοί Φατμέ. Ίσως καταφέρω να ακούσω τον Πορτοκάλογλου, μακάρι να τα καταφέρω...

'Αντε πέρασε και αυτή η μέρα, άλλες 2 μέρες έμειναν και μέτα κατεβαίνω Αθήνα. Παρόλο που θα πρέπει να κάνω τρελώ ταξίδι, Μόναχο μετά με αεροπλάνο Ζυρίχη και μετά από κάτι ώρες...Αθήνα, πετάω από την χαρά μου!!!

Επιπλέον ένας συνάδερφος από τη Σερβία και πολύ καλό παιδί, και supervisor, μου οταν είχα ξαναέρθει για το diploma thesis μου, με ενημέρωσε οτι η γυναίκα του είναι έγκυος στο δεύτερο παιδί τους. Και εννοείτε χάρηκα πάρα πολύ, τώρα φεύγω από την εταιρεία, καβαλάω το ποδήλατο μου και πάω να τους επισκεφθώ.

Καλές γιορτές στους κολλητούς μου που με διαβάζουν, καθάρματα θα σας ρωτήσω για να εξακριβώσω αν με διαβάζετε. και σε όλο το κόσμο αν δεν τα ξαναπούμε από εδω για αυτό το χρόνο, Αν και δε νομίζω, θα κατέβω αθήνα και δεν θα ξετρελαθώ; ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ; και δεν θα γράψω για εντυπώσεις; και δεν θα ανεβάσω φωτογραφίες;

Σήμερα είχαμε την γιορτή για τα Χριστούγεννα στην άλλη εταιρεία, λοιπόν...έχω προσληγθεί από μια μεγάλη εταιρεία ηλεκτρονικών IC, για να δουλέψω σε ένα ινστιτούτο δηλ. σε μια άλλη εταιρεία...μπέρδεμα as usual!

Η πλήξη στο μεγαλείο της...να αποφεύγω να δω άτομα και managers που αντιπαθώ και όταν τους βλέπω να το παίζω ευγενικό και κάλο παιδι. Μου την σπάει η όλη κατάσταση, anyway.

Τουλάχιστον έφαγα σαν βόδι μιλάμε δεν σταμάτησα να τρώω για 2ώρες.

Κάτι ήταν και αυτό...

Μια απίστευτη Κυρία, σε μια καταπληκτική συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία σήμερα...

Τυχεροί όσοι γνωρίζουν προσωπικά την κ. Ελλη Παππά.

Ένα από τα πράγματα που μισώ είναι ότι εδώ πέρα δεν μπορώ να διαβάσω ελληνικές εφημερίδες. Και το επίπεδο των ντόπιων εφημερίδων είναι άστα να πάνε...

Το link της συνέντευξης : http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=9429716

Είναι απίστευτο το σημερινό πρωινό, η θερμοκρασία είναι -4, έχει ένα πανέμορφο ήλιο και χαμηλά στο έδαφος έχει ομίχλη...Αλήθεια πως γίνεται να συμβαίνει αυτό?
Απίστευτο.

Βέβαια όσο περνάει η ώρα, η ομίχλη φεύγει αλλά όχι και το κρύο.

Το καλό είναι ότι α χιονοδρομικά άνοιξαν. Αυτή είναι η φώτο από το Nassfeld, ένα πολύ γνωστό μέρος για σκι κοντά στο Villach, όπου γίνονται ευρωπαικά και παγκόσμια πρωταθλήματα σκι.

ΥΓ: Τι έχει πάθει ο blogger και δεν ανεβάζει καθόλου φωτογραφίες?

Πλέον η θερμοκρασία πλησιάζει επικίνδυνα τους 0...

Δεκέμβριος γαρ να χιονίσει κιόλας να πάμε και για σκι.

Πάντως τέτοια εποχή συνήθως όλως ο κόσμος μαζεύεται στην κεντρική πλατεία, Hauplatz, και πίνουν Glüwine, βρασμένο κόκκινο κρασί με τσάι και καρυκεύματα...απίστευτα καλό. Σε κάνει να μην καταλαβαίνεις καθόλου το κρύο...και επίσης βαράει επικίνδυνα.

Α και να μην ξεχνιόμαστε... η φωτογραφία είναι από τη web-camera του Nassfeld, πίστα σκι κοντά στο Villach. Λες να ανοίξει αυτό το ΣΚ?

Ενα από τα blogs με το οποίο έχω κολλήσει τον τελευταίο καιρό είναι το Zozzz.

Οι φωτογραφίες που βάζει o MA έχουν να κάνουν με την ελληνική καθημερινότητα, και δείχνουν καθημερινές Ελληνίδες. Απλά είναι καταπληκτικό!

Και χαζεύω με τις ώρες...

Εδώ και μια βδομάδα ο καιρός έχει τρελαθεί, βρέχει ασταμάτητα...

Και βρέχει αυτό το ενοχλητικό ψιλοβρόχι, που νομίζεις ότι δεν θα βραχείς πολύ και μετά από 10 λεπτά είσαι τελείως μούσκεμα...

Me το που σταματάει να βρέχει...όλος ο κόσμος βγαίνει έξω να αναπνεύσει...αλλά όχι για πολύ σε 10 λεπτά ξεκινάει πάλι το μαρτύριο.


Τουλάχιστον δεν χιονίζει...

Σήμερα επίσημη αργεία, οπότε είπαμε να το ρίξουμε λίγο έξω χθές το βράδυ. Το κακό ήταν οτι είχε μια ίστευτη ομίχλη, από αυτές που δεν ξέρεις που περπατάς και που πατάς...

Οπότε μέσα για ταινία στο dvd...

Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα μι επιθυμία να ξαναδώ το Lost in Translation. Η ταινία αυτή όσο ποιο πολές φορές την βλέπω τόσο πιο πολύ μου αρέσει. Ειδικά αυτή τη φορά, δεν ξέρω αλλά απλά ξετρελάθηκα.

Μάλλον αυτό έχει να κάνει με την παραμονή εδώ... ποιος ξέρει.

Δυστυχώς εδώ που βρίσκομαι, δεν έχω την δυνατότητα να διαβάζω ελληνικές εφημερίδες. 'Ετσι έχασα την ευκαιρία να διαβάσω την συνέντευξη αυτού του σημαντικού ανθρώπου, κατά εμέ.

Ίσως είναι από τους λίγους ανθρώπους στο κόσμο που ακόμα και αν δεν το επιθυμούν, που σίγουρα δεν το επιθυμεί, θα τους προσφονούσα πάντα σαν κύριο Κύρκο. Τον σέβομαι γι αυτό που ήταν και αγωνίστηκε και για τις ιδέες του και έργα του. Πολλές φορές δεν συμφωνουσα με αυτά που έλεγε, αλλα είμαι σίγουρος οτι θα χαιρόταν περισσότερο να μιλήσει μαζί μου για θέματα που διαφωνούμε παρά για θέματα που συμφωνούμε.

Η ζωή θέλει αγώνα, έστω και αν στο τέλος δεν καταφέρεις απόλυτα το στόχο σου. Δεν πειράζει...άλλωστε όπως είπε και ο ¨Εντγκαρ Άλαν Ποε << Απέτυχα, δεν πειράζει. Θα ξαναπροσπαθήσω και θα αποτύχω καλύτερα>>. Απλά τρομερό. Και ταιρίαζει με το δράμα της ελληνικής αριστεράς, που προσωποποιείτε στο πρόσωπο του Κύρκου.

ΥΓ: Τι κρίμα που τέτοιας ποιότητας άνθρωποι λείπουν από την Ελλάδα...

ΥΓ 2: Πόσο σημαντικό είναι να ζητάς συγνώμη και να παραδέχεσαι οτι έχεις κάνει λάθος και απέτυχες.